zurück zur Metadatenansicht auf dem Dokumentenserver
zurück
Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen [ Seite 205 ] zur nächsten Seite zur letzen Seite
Dokument dauerhaft verlinken Dokument im gesamten Band öffnen Metadaten auf dem Dokumentenserver anzeigen

Nr. I.

Der Fürst Johann von Meklenburg bestätigt die Gründung und Bewidmung des Klosters Rehna.

D. d. Gadebusch. 1236. Mai 12.

Nach dem Originale im grossherzogl. Geh. u. Haupt-Archive zu Schwerin.


In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Johannas dei gratia Magnopolensis dominus omnibus Christi fidelibus in perpetuum. Ne rerum gestarum memoria tempore labente simul labatur, decet eam scriptis auctenticis perhennare. Ea propter notum esse volumus tam posteris, quam presentibus, quod quidam miles Henricus nomine de Roxin pro salute anime sue villam Roxin cum terminis suis ad consummationem noui claustri, quod frater Ernestus inchoauit, domino inspirante resignauit. Dominus Godefridus de Bulowe viginti mansos super Lipesse sitos et dominus Otto de Kowale decem in eodem loco iacentes similiter dederunt ad bonum opus, quod nouiter inchoatum est, perficiendum. Nos autem feodalia nostra et quicquid iuris habuimus in bonis predictis eidem claustro resignauimus, ita vt homines in eis residentes ea libertate, quam habentilli de nouo claustro, quod Campus Solis appellatur, perfruantur. Ne autem

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 206 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

tale factum in posterum ab aliquo reuocetur, presentem paginam inde scribi fecimus sigilli nostri munimine roboratam. Testes vero, qui presentes erant, hii sunt: fratres nostridominns Nicolaus de Werle, Borewinus dominus de Roztoc; Thetleuuus de Godebuz, Godefridus dapifer, Gerardus Lepel, Volcwinus de Languedele, Theodericus de Dybowe, Johannes de Bulowe et alii quam plures. Acta sunt hec anno gratie M °CC°XXXVI, XVII° kal. Junii. Datum in Godebuz.

Nach dem Originale auf einem kleinen Pergament, in einer gedrängten, festen, kleinen Minuskel. An einer Schnur von weissen linnenen Fäden, welche an den ältesten Urkunden des Klosters Rehna öfter vorkommen, hängt des Fürsten Johann Siegel, wie es oben S. 15 abgebildet ist. Auf dem untern, umgebogenen Rande steht die Ziffer V, und auf der Rückseite die Aufschrift: De Rucsin, beides uralte Registraturzeichen des Klosters Rehna, welche von derselben Hand die übrigen ältern Urkunden des Klosters Rehna tragen.


Nr. II.

Der Fürst Nicolaus von Werle übergiebt den Bürgern von Güstrow die zu ihrem Schaden entstandene neue Stadt Güstrow, bewilligt ihnen, dieselbe wieder abzubrechen und die alte Stadt wieder mit ansehnlichen Gebäuden zu füllen, und verspricht auch den Markt von seiner bisherigen Stelle nicht zu verlegen.

D. d. 1248.

Nach dem Originale im Stadtarchive zu Güstrow.


Nicolaus dei gratia dominus de Werle omnibus presens scriptum intuentibus salutem inperpetuum. Quoniam pium et rationabile iudicatur, acta dominorum ad instantiam proborum uirorum facta sigilli testimonio declarare, notum esse uolumus tam presentibus, quam futuris presentem paginam inspecturis, quod ciuibus nostris in Guzstrowe commorantibus pro dono quodam contulimus nouam ciuitatem, funditus destruendam, eis

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 207 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

in rerum suarum dispendio adiacentem, et antiquam ciuitatem, quam hactenus diuina cooperante gratia per munitionum reparationes et noctis excubias in custodia habuerunt,edificiis honestis repleant et subleuent, tali tamen prehabita conditione, quod si nostro, consulum eorumque placuerit consilio, opidum nostrum Guzstrowe scilicet per munitiones ampliores possumus ampliare. Preterea decreuimus forum absque consulum ciuitatis consilio a loco modo habito nullatenus transferendum. Ne igitur huiusmodi factum a nobis in posterum poterit dubitari siue a successorum nostrorum memoria aboleri, sigilli nostri appensione duximus roborandum. Huius rei testes sunt: comes Mauricius, filii mei Henricuset Johannes, dominus Grubo, dominus Bernardus de Wigendorp, dominus Albertus de Holdendorp, dominus Johannes filius domini Baroldi, dominus Echehardus de Anchere, dominus Marquardus de Goudenbuche, Bertoldus Kolbaze aduocatus, Hermannus Longus, [Felix, Henricus Parvus, Sartor, Everhardus de Weitendorp, Willekinus de Robele, Hermannus Parvus, Felix,] Ernestus, Theodericus Longus, Hermannus de Demene, Theodericus de Norwegia, dominus Ludewicus Kaboldus. Acta (sunt) sunt hec anno dominice incarnacionis M °CC°XLV°III, datum de manu Godefridi notarii, in Guzstrowe, kalendas Julii.

Nach dem Originale im Stadtarchive zu Güstrow, auf Pergament, in einer etwas eckigen, kleinen Minuskel. An einer Schnur von rother, gelher und schwarzer Seide hängt das oben S. 17 abgebildete schildförmige Siegel mit einem gekrönten Stierkopfe mit geschlossenem Maule, ohne aushangende Zunge und ohne Halsfell, jedoch mit hauerartigen Verzierungen; Umschrift:

Umschrift

Gedruckt in Rudloff's Urk. Lief. Nr. X und Besser's Beitr. S. 122, wo die allerdings wichtigen Worte: edificiis honestis repleant et subleuent tali, ausgelassen sind.

Die in [ ] eingeschlossenen Zeugen finden sich hei Rudloff; in meiner Abschrift fehlen sie, wahrscheinlich aus Versehen, indem ich vielleicht zwischen Felix - Felix eine Zeile überschlagen habe. - G. C. F. Lisch.


Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 208 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. III.

Die Grafen Bernhard und Adolf von Danneberg schreiben an den Rath der Stadt Lübeck wegen angeblich von ihren Leuten geraubter Pferde.

D. d. (1253).

Nach dem besiegelten Originale im Archive der Stadt Lübeck, gedruckt im lübeckischen Urkundenbuch I, Nr. CXCVI.


B. et A. dei gratia comites et domini de Dannenberch. Consulibus et burgensibus in Lubeke vniuersis paratam ad obsequia voluntatem. Vos litteris vestris nobis demandastis, quod serui nostri prope uestram ciuitatem equos spoliassent, sed illi serui nostri, nec in terra nostra morantur, nisi vnus, qui vocatur Johannes de Mostyn: ille noster seruus non est, nec nostra familia, sed est in pane domini Gerardes de Boyzemer. Si ille fuerit cum eis, nos nescimus. Noueritis, quod idem Johannes premissus pro illo delicto satisfacere debet, nisi quod sentencia iuris eundem non posset attingere. Mandamus etiam uestre vniuersitati, si dampnum ullum fuerit uobis illatum, nobis duos homines de uestra ciuitate sub nostro ducatu transmittatis, et si forte ipsos ad nos transmittere fermidatis, petimus tamen, ut ipsos ad Nouam Ciuitatem Chlewa mittatis: nos ipsos ad n ostram terram in bona custodia ducemus, et cum eis bona uestra, si fuerint ablata, per nostrum dominium querere non desistemus, nisi restituantur.


Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 209 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. IV.

Der Fürst Nicolaus von Werle verleiht den Brüdern Bernhard und Heinrich von Peccatel, Rittern, zur gesammten Hand ihre in der Vogtei Penzlin gelegenen Güter Lübkow, Ziplow. Hohen-Zieritz, Stribbow, Peccatel, Gross-Vielen, Klein-(Kolhasen-)Vielen, Brusdorf und Langhagen, so wie den genannten Rittern von Peccatel und dem Ritter Raven zur gesammten Hand die Güter Lübbechow, Vielen und Zahren, mit aller Gerichtsbarkeit, allen Beden und Diensten, allen Freiheiten, Gerechtigkeiten und Kirchenlehen.

D. d. 1274. März 12.

Nach dem Originale im pommerschen Archive zu Stettin, mitgetheilt vom Herrn Bagmihl zu Stettin.
(Vgl. Jahrb. III, S. 13 u. 30, und Urk. zur Gesch. des Geschl. Maltzan II, Nr. 386 u. 393, und unten Nr. XVIII.


In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Omnibus in perpetuum Amen. Nos Nicolaus dei gratia dominus de Werle notum facimus tam presentibus, quam futuris, quod de bona et libera voluntate nostra, cum consensu filiorum, dilectis ac fidelibus nostris domino Bernardo et domino Hinrico fratribus dictis de Peccatle eorumque heredibus siue successoribus bona eorum in aduocacia Pencelin vel vbicumque habuerint in partibus Slauie contenta iuncta manu porreximus et in eisdem metis, quibus iacent predicta bona, ipsis cum iudicio manus et colli et ab omni precaria, a denariis monete, a reparacione plancarum et sepium, siue ab omnibus incurrentibus, que superuenire poterint, libere contulimus perpetualiter possidenda, cum siluis, pratis, pascuis, palludibus, cultis et incultis, viis, inuiis, aquis aquarumque decursibus, exitibus et regressibus, cum duobus stagnis tam Magno, quam Paruo Vilem adiacentibus, cum molendinis, videlicet cum molendino sito ante ciuitatem Pencelin et cum molendino dictoTrendecops, que cum vniuersis et singulis supra, intra et

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 210 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

infra se integra continentur, ita vt nos nec nostri heredes, successores auf iudicii nostri exsecutores ad mensuranda bona prefatorum militum nullam prorsus habeamus de cetero potestatem. Hec sunt bona predictorum militum videlicet domini Bernardi et domini Hinrici de Peccatle iuncta manu porrecta et eorum heredibus, successoribus cum omni iure, ut supradictum est, et cum collatione beneficiorum seu ecclesiarum: Lupogloue, Cippelow, Ciriz, Stribbow, Peccatle, Vilem, Colhazen Uilem, Brusmezdorpe et Lancauel. Insuper contulimus domino Bernardo et domino Hinrico militibus prelibatis necnon domino Coruo communiter iuncta manu porrecta scilicet Lubbechowe, Vilem et Zarne cum omni iure, ut supra tactum est. Et hec bona comparauerunt sibi milites iam tacti pro CCtis marcis et XL marcis slauicalium denariorum, set altera bona supradicta comparauerunt sibi fratres sepedicti specialiter pro DC marcis slauicalium denariorum. Vt autem hec porrectio nostra seu collatio firma et inuiolata perhenniter perseueret, nec aliquis successorum nostrorum siue indicii nostri exsecutorum ipsam proponant aut valeant infirmare, prelibatis militibus domino Bernard o et domino Hinrico fratribus dictis de Peccatle atque domino Coruo et eorum heredibus, successoribus in munimen ac memoriale perpetuum paginam presentem contulimus nostri sigilli munimine roboratam. Hec acta sunt in presentia domini Ghodefridi prepositi de Gustrowe et domini Hinrici de Vlotowe, Gherardi de Antiqua Villa, Nicolai de Bruseuitze, Olrici de Bardenulet, Willekini camerarii, Hermanni de Smarzenow, Lamberti de Rozenhagen, Hermanni Sagittarii et aliorum plurimorum fidelium, tam militum, quam seruorum, quos omnes huic scripto pro testibus duximus innotandos. Datum anno domini millesimo ducentesimo LXX°IIII°, in die beati Gregorii pape.

Das an der Urkunde befindlich gewesene Siegel ist abgerissen. Sonst ist die Urkunde gut erhalten und sehr schön geschrieben.


Die hier genannten Güter waren alte Lehne der von Peccatel, jedoch nur ihre im Lande Penzlin liegenden Güter. Sie besassen

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 211 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

ausserdem an der Grenze derselben liegende Güter im Lande Raduir, namentlich das Städtchen Prilwitz mit den zu diesem Schlosse liegenden Gütern. Auch Weisdin mit dem mächtigen Burgwalle (vergl. unten) war bis auf neuere Zeit peccatelscher Besitz.

Das Dorf Colhazen Vilem trug damals diesen Namen wahrscheinlich von dem Besitzer Kohlhase; im J. 1248 kommt ein fürstlicher Vogt Bertoldus Kolhaze vor; vergl. oben Nr. II.

G. C. F. Lisch.


Nr. V.

Der Markgraf Albert von Brandenburg schenkt dem Johanniter-Orden, zu Händen der Comthurei Mirow, das Eigenthum des Dorfes Wokuhl, welches bis dahin den Brüdern und Vettern Dargaz gehört hatte.

D. d. Salzwedel. 1285. Mai 9.

Nach dem Originale im Johanniter-Ordens-Archive im königl. preuss. Staats- und Cabinets-Archive zu Berlin,
gedruckt in Riedel Cod. dipl. Brand. II, 1, Nr. 233.
(Vergl. Jahrb. IX, S. 43.)


Albertus dei gratia marchio Brandeburgensis vniuersis Cristi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in domino sempiternam. Ad omnem bonioperis consummacionem adeo nobis expedit intendere vigilanter, vt cum districtus iudex in die nouissimo cunctorum examinare uenerit actiones, non formidanda sint nobis gehenne suplicia pro delictis, sed quomodo eterne beatitudinis premia possimus pro bonis operibus adipisci. Hinc est quod notum esse volumus tam presentibus, quam futuris, quod proprietatem ville Wukun et molendini adiacentis, quorum possessio fuerat olim dilectorum nobis Friderici et Chotemari, militum nostrorum, et fratruelium ipsorum, dictorum Dargaz, damus liberaliter seu donamus commendatori et fratribus sancte domus hospitalis Jerosolymitani beati Johannis baptiste et eorum ordini, pro remedio anime nostre et progenitorum nostrorum, libere possidendam. Excipimus seu eximimus predicta ab omni exactione seu petitione, angaria, parangaria, con-

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 212 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

structione vrbium, poncium seu municionum et generaliter ab omni vexacione et molestia, quibus predicti fratres et eorum homines in predictis bonis a nobis vel a nostris heredibus possent in perpetuum grauari vel aliqualiter impediri. Hec predicta bona cum proprietate et omni libertate et omni iusticia et iudicio et aduocacia et omni illo, quod vulgariter recht uel vnrecht dicitur, cum omnibus terminis suis hucusque habitis, cum aquis, aquarum decursibus, molendinis, pratis, pascuis, lignis, terris cultis et incultis et omnibus pertinenciis, sibi adherentibus de consuetudine, gracia uel de iure, damus seu donamus ante dictis commendatori et fratribus in Myrowe et eorum ordini, perpetuo, quiete ac pacifice possidenda; sei hoc solum excipimus, quod villicus predicte ville Wukun duo talenta cum dimidio, et nihil amplius, in crastino beati Martini nobis soluet census nomine annuatim. Et ne hec donatio nostra a nostris successoribus uel a quibuslibet in perpetuum aliis valeat irritari, presentem paginam damus memoratis commendatori et fratribus sigilli nostri mumimine roboratam. Hec acta sunt in Saltwedele, anno domini CC°. LXXXV°, VII° idus Maii, presentibus: domino Czabello de Redingstorph, domino Friderico et domino Chotemir Dargaz, fratribus, domino Hermanno de Redere, domino Henrico de Lankow, domino Petro de Wuthenow, domino Johanne Romlow, domino Henrico Soneke, domino Henrico Missenero ac aliis fide dignis.

Das Dorf Wokuhl grenzte mit dem Dorfe Gardow, dem alten Sitze einer eigenen Comthurei, welche in der Comthurei Nemerow unterging; das Dorf Gardow ging später selbst in dem Dorfe Wokuhl unter; vergl. Jahrb. IX, S. 41-42.


Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 213 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. VI.

Der Markgraf Albert von Brandenburg verleiht der Johanniter- Comthurei Mirow einen Hof mit 4 Hufen im Dorfe Starsow.

D. d. Wittstock. 1287. Julii 17.

Nach dem Originale im Johanniter-Ordens-Archive im königl. preuss. Staats- und Cabinets-Archive zu Berlin,
gedruckt in Riedel Cod. dipl. Brand. II, I, Nr. 245.
(VergI. Jahrb. II, S. 72, 246 u. 257.)


Nos Albertus dei gratia marchio Brandeburgensis omnibus Cristi fidelibus, ad quos presentes peruenerint, salutem in domino sempiternam. Humane tragilitatis condicio eo infirmitatis iugo premitur, vt rite gesta quantotius deleat obliuio, nisi scriptis autenticis fuerint perhennata. Notum igitur facimus tam presentibus, quam futuris, recognoscentes perpetuo in hiis scriptis publice protestando, quod nos curiam in villa Starsow, que fuerat Hinrici dicti Nyzel et heredum suorum, cum quatuor mansis adiacentibus supradicte curie commendatori curie Myrowe ac fratribus domus hospitalis Jerosolymitani sancti Johannis, cum aquis, pascuis, lignis, agris cultis et incultis, cum omni vtilitate, libertate, proprietate ac pleno iure donamus perpetuo possidendam. Volumus etiam, quod ab illo, quod vnrecht proprie dicitur, libera maneat curia supradicta et ab omni vexacione et molestia, quibus per nostros officiales grauari poterit, sit exempta. Insuper ob omni exactione precaria ipsam curiam reddimus absolutam, nobis nichilominus de talento quolibet et in festo beati Martini annis singulis persoluendos duos solidos denariorum Brandeburgensium reseruando. Vt autem premissa per nos et heredes nostros inuiolabiliter perpetuo obseruentur, presentes impressione nostri sigilli tradidimus consignatas in memoriam sempiternam, adhibitis testibus infrascriptis, ut Ludolpho de Plote, Henrico et Friderico Soneke, Friderico et Chotemar Dargaz, Henrico de Lankow, tunc temporis aduocato, Bernardo de Peccatele et quam pluribus aliis fide dignis. Datum Wizstoc, anno domini M°. C. C°. LXXXVII, in die Alexii confessoris.


Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 214 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. VIIa.

Der Fürst Nicolaus von Werte verleiht, auf Bitten des Ritters Deneko von Cröpelin und dessen Vettern, das Eigenthum der Primersmühle zur Stiftung einer Vicarei in der Kirche zu Wokern und schenkt zu derselben Vicarei die Bede von zwei Hufen in demselben Dorfe,

d. d. Güstrow, 1302, April 8,

unter Confirmation des Bischofs Heinrich von Camin,

d. d. 1306. Nov. 25.

Lateinischer Original-Text.

Nach einer Abschrift aus dem Ende des 15. Jahrh. im grossherzogl. Geh. und Haupt-Archive zu Schwerin.


Hinricus dei gracia Caminensis eeclesie episcopus vniuersis Christi fidelibus in omnium saluatore salutem. Juste deuocionis affectum ut robur firmitatis accipiat digum est confirmacionis beneficio suffragari. Nos itaque qui litteras nobilis viri domini Nicolai domini de Werle supra quadam donacione sua vidimus in hec verba:

Nos Nicolaus dei gracia dominus de Werle recognoscimus presentibus et testamur, quod ad peticionem dilectorum nostrorum vasallorum: domini Denekonis de Cropelin, necnon patruelium suorum Nicolai et fratrum suorum, filiorum domini Gherardi de Cropelin militis, Rodolfi, Gotfridi, Barolt, dedimus et contulimus molendinum et proprietatem Primersmolen dictum cum redditibus tredecim marcarum et omnibus aliis pertinenciis in eodem, que nostri prehabiti vasalli in eodem molendino possidere videbantur, ad viccariam faciendam in ecclesia Wokart, ad quam augmentandam assignauimus eidem viccarie precariam integram duorum mansorum sitorum in villa Wokart in mansis Ghodekonis tributariis Be[r]nardi perpetuo cum prememorato molendino Primersmolen ad vicariam et altaris edificium

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 215 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. VIIb.

Niederdeutsche Uebersetzung.

 

 

Nach einer Abschrift aus dem Ende des 15. Jahrh. im grossherzogl. Geh. und Haupt-Archive zu Schwerin.


Hinricus van gades gnâden eyn biscop des Camminschen stichtes allen trûwen cristen minschen heil. Idt is werdich, to hulpe to kâmende deme bogêr der rechtuerdighen innicheit myd der w oe ldât der confermêringe, vp dat de entfange eyne sterke der vasticheit. Wy hebben denne ghesên brêue des eddelen hernn Clawes heren van Werlde, lûdende vp etlike syne gifte in dessen worden:

Wy Clawes van gades gnâden here van Werle bokennen iegenwardighen vnde betûgen, dat wi vmme der bede willen vnser gûden mannen: alze herre Deneke van Cropelin, ritter, Roloff, Gotte, Barolt hebben gegeuen eyne môle vnde egendôm Prymermôle gehêten myd renten XIII marken vnde allen anderen tobehôringen in der suluesten môlen, welker vnse vôrscreuen gûde manne in der suluesten môlen plegen to besittende, to eyner vicarrien in der kerken to Wokerde to mâkende, to welkerer vorbeteringe bestedige wi der suluesten viccarien den ganszen tynst twîer hôuen belegen in dem dorpe to Wokerde in den tinsthôuen Götke Berndes êwich myd der vôrgedachten Primermôlen to der viccarien vnde bûete des altars vnde gotliken dênste vul-

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 216 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

et cultum diuinum perficiendum in ipsa ecclesia Wokart, in remissionem peccatorum nostrorum, dilectorum progenitorum et fundatorum ecclesie eiusdem; respeximus nichilominus specialem dilectionem, quam gessimus ad dominum Conradum Pennink sacerdotem propter morum suorum constanciam et constitucionem, vt ipsi dicta vicaria canonice conferatur, vt per eum et suos posteros nostrorum predecessorum et vasallorum prediciorum et eorum progenitorum in ipso altari et dei officio in perpetuum memoria peragatur. Testes huius sunt: Bernardus, Johannes de Belin, Conradus Bunow, Deneko de Cropelin, Nortmannus, Rodolphus Barolt, Hinricus de Linstow, Nicolaus Hane, milites. In cuius plenum testimonium sigilum nostrum presentibus est appensum. Datum et actum Gustrowe anno domini M°CCC° secundo, dominica cum cantatur Judica me deus, in quadragesima.

Nos igitur donacionem huismodi dicti nobilis domini Nicolai ratam habentes ac prescriptorum suorum vasallorum affectui gratanter occurrere volentes, ipsius vicarie memorate institutionem approbamus ac ipsam auctoritate ordinaria in nomine domini confirmamus, prohibentes firmiter sub pena anathematis, ne quis huiusmodi vicarie institucionem infringere aut ipsam confirmacionam turbare audeat temerarie vllo modo, cum vtrique, tam institucioni, quam confirmacioni sepedictos tam nobilem dominum Nicolaum, quam ipsos suos vasallos invenerimus voluntate bona et libere consensisse. Datum anno domini M°CCCVI°, in die beate Katerine virginis.

Nach einer Abschrift aus dem Ende des 15. Jahrhunderts auf Papier, dessen Wasserzeichen ist: ein Ochsenkopf, auf dessen Stirn ein hohes Kreuz steht, um dessen langen Stamm sich eine Schlange windet. Auf der Rückseite steht eine Registratur von der Hand des Canzlers Caspar von Schöneich.


Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 217 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

len to bringende in der kerken to Wokerde vmme der vorgeuinge willen der sunde vnser lêuen olderen vnde fudêrer der suluesten kerken, so hebbe wi angheseen nicht wênigher sunderghe lêue, de wi hebben ghehat to her Cor Penninge prêster vmme vulstandigheit syner szede vnde handelinge, up dat em de vôrgesechte vicaria schal geystliken vorlêgen vp do mede dorch em vnde synen nakâmelinghen vnsen v oe r v#244;rscreuenen vnde der vôrgesechten gûde mannen vnde eren olderen in deme gotliken ambachte des altares to êwigen tîden schal gedacht werden. Disses sunt tûge: Bernt, Johan van Belin, Cort Buno, Deneke van Cropelin, Nortman, Rolof, Barelt, Hinnck van Linstow, iunge Clawes Hane, ridder. Disses in eyne vullenkâmen tûgenisse vnse segel is gehenget vôr dessen iegenwardigen brêff. Datum to Gustrow in deme iâre des hernn M°CCC° in deme andern iâr, in deme sôndage wan me singet Judica me deus, in der vasten.

Hîr umme wille wi sodâne gifft des eddelen hernn Clawes vast hebben vnde deme bogêr syner vôrscreuen gûden mannen willen entiêgen kamen, so approberen wi de anbestedinge der gedachten viccarien vnde van vnser macht wegen se confirmeren in den nâmen des hernn, vnde wi vorbêden starke by der pyne der vormâlledîginge, dat dâr nicht eyn îslik de bestedinghe disser viccarien tobreke effte de conformeringe iênegerleige wîse dunkenich bekummere, also wi denne hebben ghevunden de vâken gesechten, alze den eddelen hern Clawes vnde syne gude manne in eyneme gûden vnd vrîgen willen to vulbordende der anbestedinge vnde confirmeringe. Datum anno domini M°CCCVI°, in die beate Katerine virginis.

Nach einer Abschrift aus dem Ende des 15. Jahrhunderts auf Papier mit dem Wasserzeichen p . Die Hand, welche die Uebersetzung geschrieben hat, kommt in den Concepten der fürstlichen Canzlei am Ende des 15. Jahrhunderts öfter vor, und namentlich ist von derselben Hand das Landtagsprotocoll vom J. 1488 (vergl. Miscelle Nr. 8.) geschrieben. Auf der Rückseite steht eine Registratur von der Hand des Canzlers Caspar von Schoneich.


Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 218 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. VIII.

Urkunden der Stadt Grevismühlen,

aus

dem lübecker Oberstadtbuche

mitgetheilt

vom Dr. Deecke zu Lübeck.

1309 - 1310.


1309. Consules civitatis Gnevesmolen omnibus presencia inspecturis in domino salutem. Recognoscimus tenore presencium, aream, quam Gerardus Wllenpund in Lubeke sitam ex parte domine Yde, relicte domini Marquardi de Plezcowe, et suorum verorum heredum vendiderit, a domina supradicta et suis veris heredibus supra nominatis coram nobis esse pleno consensu rite et racionabiliter resignatam, quod nostri appensione sigilli publici protestamur.

1310. Honorabilibus viris et discretis dominis consulibus Lubicensibus consules in Gnevesmolen etc., quod Johannes Bom, noster concivis, suis proximioribus consentientibus, omnem hereditatem sibi hereditario iure in Lubeke per mortem Conradi Bom, sui avunculi, incidentem Joanni Boyeneven coram nobis racionabiliter resignavit, presentibus protestamur. Insuper quod similiter Conradus Bertoldi dictus omnem hereditatem eum attingentem per mortem dicti Conradi Bom, sui avunculi, de bonis, que in Lubeke habebat, nostro civi dicto Kneseken iure et racionabiliter coram nobis resignavit, sub sigilli nostri appensione presentibus protestamur. Datum etc.

1310. Honorabilibus viris etc., quod filia Ulrici de Parlin et alia uxor cuiusdam nostri concivis dicti Sorowe, filie sororis Conradi Bom felicis memorie, omnem hereditatem in Lubeke eis per mortem predicti Conradi Bom, suarum avunculi, derivatam, cum consensu omnium prouisorum et proximiorum heredum eorundem bonorum, coram nobis rite de proprio volun-

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 219 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

tatis arbitrio predicto Ulrico de Parlin totaliter omni iure resignauerit, litteris presentibus protestamur. Datum etc.

Ein Testament eines Lübecker Bürgers "Wolterus Pornehagen de Grewesmolen" ist im Lübecker Urkundenbuche, I, Nr. DXXIX, mitgetheilt.


Nr. IX.

Vogt und Rathmänner der Stadt Wismar bezeugen, dass vor ihnen die Brüder Conrad und Willekin Hanenstert, Knappen, eine Hebung von 1 1/2 Wispel Roggen dem Nonnen-Kloster zu Stettin übertragen haben.

D. d. Wismar. 1324. Febr. 3.

Nach dem Originale im pommerschen Archive zu Stettin, mitgetheilt vom Herrn BagmihI zu Stettin.


Nos advocatus et consules civitatis Vis marie recognoscimus ac tenore presencium firmiter pretestamur, quod constituti coram nobis honesti armigeri Conradus et Willekinus fratres dicti Hânstêrt cum consensu sororum heredumque suorum alterum dimidium chorum siliginis, quem [a] religiosis dominabus abatissa, priorissa conuentuque sanctimonialium in Stetyn, ordinis Cysterciensis, iure hereditario possidebant, ad manus earundem dominarum resignaverunt ipsisque privilegia universa et singula super huiusmodi siligine confecta integraliter transmiserunt et ex toto. In eius rei evidentiam presens scriptum sigillo nostre civitatis ac predictorum Conradi et Willekini sigillis duximus muniendum. Datum anno domini M °CCC°XXIIII°, in crastino purigicacionis Marie.

Aus dem pommerschen Provinzial-Archive zu Stettin. An starken grauen Zwirnfäden hangen zwei schildförmige Siegel:

1) das zu Lisch Gesch. u. Urk. des Geschl. Hahn I, Taf. I, Fig. 6. abgebildete Siegel mit drei rechts schreitenden Hähnen mit abgeschlagenem Halse und der Umschrift:

Umschrift
Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 220 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

2) ein schildförmiges Siegel ganz mit dem Schildzeichen des ebendaselbst Fig. 5. abgebildeten Hanenzagelschen Siegels, nämlich mit einem rechts schreitenden Hahne ohne Hals, mit der Umschrift:

Umschrift

Nr. X.

Der Fürst Albrecht von Meklenburg schenkt dem Franziskaner-Kloster zu Neu-Brandenburg das Eigenthum einer Hufe in Watzkendorf, welche der Ritter Otto von Dewitz dem Kloster zur Unterhaltung einer ewigen Lampe geschenkt hat.

D. d. Sternberg 1339. Sept. 18.

Nach einer bei der Kirchen-Visitation im J. 1570 genommenen Abschrift im grossherzogl. Geh. u. Haupt-Archive zu Schwerin.


Nouerint vniuersi presentes litteras inspecturi, quod nos Albertus dei gracia Magnopolensis, Stargardie et Rozstock dominus, ad honorem cultus diuini ampliandum et eterne beatitudinis premium consequendum, fratribus tocius conuentus ordinis minorum in nostra ciuitate Nyenbrandenborch dimisimus pie et donauimus nostram proprietatem super unum mansum iacentem in villa Wascekendorp, quem fidelis noster Otto de Dewitze miles eisdem fratribus ad vnam perpetuam lampadem ob anime sue remedium liberaliter erogauit. In cuius testimonium sigillum nostrum presentibus duximus apponendum. Datum Sterneberch anno domini M . CCC . XXX nono, sabbatho proximo post exaltacionem sancte crucis.

Vergl. Urkunde Nr. XIII.


Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 221 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. XI.

Der Bischof Andreas von Schwerin ernennt während seiner Abwesenheit aus seinem Bisthume den Abt von Doberan zu seinem General-Vicar in geistlichen Angelegenheiten im Archidiakonate Doberan, ungeachtet der Bischof den Priester M. Johannes von Wunstorp zu seinem General-Vicar in geistlichen und weltlichen Angelegenheiten bestellt hat.

D. d. Wolgast. 1354. Sept. 16.

Nach dem Originale im grossherzogl. Geh. u. Haupt-Archive zu Schwerin. (Vgl. Jahrb. VIII, S. 16-17).


Andreas dei et apostolice sedis gracia episcopus ecclesie Zwerinensis vniuersis et singulis presencia visuris seu audituris salutem in domino. Cum ex causis nostris et ecclesie nostre nos agere oporteat inremotis, de vicariis nostris duximus prouidendum; ideoque vos venerabilem fratrem nostrum dominum Jacobum, abbatem monasterii in Dobberan, Cysterciensis ordinis, nostre diocesis, facimus, constituimus et ordinamus omni iure et modo, quibus melius possumus, per archidyaconatum abbacie vestre nostrum et ecclesie nostre vicarium in spiritualibus generalem, dantes et concedentes vobis vel alteri, cui vices vestras auctoritate nostra in hac parte commiseritis, plenam potestatem regendi et gubernandi spiritualiter nomine nostro tam in capitibus, quam in membris, visitandi, inquirendi, corrigendi, puniendi, reformandi, negligencias et defectus supplendi, iusticiam reddendi ac quoslibet, si opus tuerit, a suis administracionihus uel beneficiis suspendendi uel amouendi, presentatos ad beneficia in ipsis iustituendi, curam animarum plebis committendi, synodo presidendi, in casibus et a sentenciis nobis specialiter reseruatis absoluendi et dispensandi, causam seu causas spirituales et temporales in dictis districtibus, terminis et locis ad nostrum forum spectantes siue per appellationem, siue per querelam, seu quocumque alio modo ad nos nostrumque delatas seu inposterum deferendas examen

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 222 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

audiendi, cognoscendi, examinandi ac eciam diffiniendi et exequendi, alium uel alios substituendi et reuocandi, ubi, quando et quotiens videbitur expedire, permittentes eciam et concedentes vobis domino abbati supradicto, in predictis districtibus, terminis atque locis plenam administracionem in omnibus et singulis supradictis, ita quod nostra absencia nichil impediat, neque ledat, sed omnino in uos dominum abbatem, vicarium nostrum in dicto archidiaconatu, sit data potestas modo et ordine prenotato, quam nos in premissis haberemus, si personaliter presentes essemus, et generaliter omnia et singula faciendi et exercendi, que in premissis et cura premissa necessaria fuerint seu eciam oportuna, eciam si mandatum exigant speciale, gratum et ratum habituri, quidquit per vos dominum abbatem supradictum, tamquam nostrum vicarium, vt prefertur, actum seu factum fuerit in premissis seu quolibet premissorum, non obstante, quod alias magistrum Johannem de Wonstorp presbiterum in vestro archydiaconatu suprascripto et nonnullis aliis archidiaconatibus, ecclesiis, terminis atque locis in nostrum generalem vicarium in spiritualibus et temporalibus ordinauimus et constituimus, quem ab ipso archidyaconatu dumtaxat presentibus reuocamus, volentes et districte precipientes omnibus et singulis in prefatis districtibus seu terminis constitutis, vt vobis seu vestro in hac parte commissario in omnibus, que auctoritate et vice nostra feceritis et eis mandaueritis, fideliter pareant cum effectu. Datum in Wolghast, Caminensis dyocesis, sub anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo quarto, die decima sexta mensis Septembris, nostra sub sigillo.

Nach dem Originale, auf Pergament, in einer kleinen, festen und scharfen MinuskeI. An einem Pergamentstreifen hängt das in Jahrb. VIII, S. 16 beschriebene grössere Siegel des Bischofs Andreas.


Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 223 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. XII.

Der Bischof Volrad von Ratzeburg befiehlt dem Priester Dietrich Zachelwitz, Pfarrer zu S. Marien in Wismar, die Einführung des Kanzlers Bertram Bere in die Vicarei auf dem Hofe des Fürsten Albrecht von Meklenburg in Wismar.

D. d. Schönberg. 1355. März. 15.

Nach dem Originale im grossherzogl. Geh. u. Haupt-Archive zu Schwerin.


Volradus dei gracia Raceburgensis ecclesie episcopus dilecto nostro, domino Thiderico Tzagheluitzen, rectori ecclesie beate Marie virginis in Wysmer, salutem in domino. Quia vicariam vacantem per spontaneam resignacionem domini Hinrici Vryedach, rectoris ecclesie parrochialis in Lubow, solitam in ciuitate Wysmer in curia illustris principis domini Alberti ducis Magnopolensis ibidem officiari, ad presentacionem antedicti domini Alberti ducis, venerando viro Bertramo Bern, eiusdem domini prothonotario, duximus conferendam et ipsum ad eandem more solito canonice inuestiendum: vobis presentibus mandando precipimus, quatenus ipsum in possessionem ipsius introducatis pacificam et corporalem, facientes et mandantes sibi de redditibus ipsius per censuram ecclesiasticam integraliter responderi. Datum Sconenberghe anno domini millesimo tricentesimo quinquagesimo quinto, dominica qua cantatur Letare, nostro sub secreto presentibus in testimonium premissorum appenso.

Das Original ist auf Pergament in einer kleinen, festen Minuskel geschrieben. An einem aus dem Pergament geschnittenen Streifen hängt das bei Masch Bisth. Ratzeburg, S. 256, nicht beschriebene, kleine, runde Secret-Siegel des Bischofs: im gegatterten, mit kleinen Kreuzen besetzten Siegelfelde steht die links hinschreitende, ganze Figur des Bischofs mit dem Stabe in der linken Hand; Umschrift:

Umschrift

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 224 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. XIII.

Der Knappe Hartwig Warlin verkauft dem Franziskaner-Kloster in Neu-Brandenburg eine Hufe in Watzkendorf, deren Kaufpreis der Knappe Hermann Valkenhagen dem Kloster geschenkt hat, um von den Einkünften der Hufe Wein, Oblaten und Oel zum Dienst aller Altäre der Klosterkirche zu kaufen.

D. d. 1362. Dec. 17.

Nach einer bei der Kirchen-Visitation im J. 1570 genommenen Abschrift im grossherzogl. Geh. u. Haupt-Archive zu Schwerin.


In nomine domini Amen. Ego Hartuuicus dictus Werdelin famulus coram vniuersis Christi fidelibus, quorum interest ac interesse poterat, publice recognosco lucidius protestando, quod eum bona uoluntate vnanimique consensu meorum heredum, quorum intererat, maturaque deliberacione prehabita et de beneplacito omnium affinium meorum et amicorum rite et rationabiliter venundaui et iusto vendicionis titulo vendidi conuentui atque fratribus minoribus in Nouabrandenborch, Hauelbergensis diocesis, vnum mansum in villa seu ad villam Waskendorp iacentem pro quadraginta marcis monete vinkenoge ac slauice cum omni iure, fructu, vtilitate, libertate et omni proprietate, sicut liberius ipsum hucusque dinoscor habuisse, quem mansum pro nunc Heyno Horn sic dictus possidet atque habet, ad quem vero mansum iam dictum triginta solidi Brandenburgensium denariorum iacent in certis redditibus atque ueris, quas quidem quadraginta marcas antedictas honestus vir Hermannus Valkenhagen famulus pro dicto manso vel redditibus triginta solidorum Brandenburgensium antedictis exponebat et libere persoluebat pure in dilectionem dei et in honorem dei genitricis virginis Marie et beati Francisci confessoris atque omnium sanctorum, ob salutem anime sue progenitorumque eius ac quorumcunque suorum nunc et inposterum heredum immemoriale perpetuum et perenne, ad comparandum vina, oblatas et olea in ministerium omnium eorum altarium in dictorum fratrum ecclesia

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 225 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

iacentium et in cultum diuinum temporibus sempiternis, quos vero redditus videlicet triginta solidorum Brandenburgensium denariorum sepedictos procuratores seu prouisores dictorum fratrum nunc vel pro tempore existentes tollent et percipient singulis annis in quolibet feste beati Martini episcopi in dicto viro Heynone Horn apud Coemiterium, nunc dicte curie vel sepedicti mansi cultore, vel a quibuscunque aliis in futurum cultoribus libere, pacifice et quiete, vt premittitur, possidendos, quorumcunque meorum heredum et successorum contradictionibus et reclamacionibus amputatis et impedimentis quibuscunque postpositis penitus et exclusis. Resignaui quoque et presentibus resigno atque dimitto prefatum mansum ad dictam villam Waskendorp situatum cum dictis redditibus et pretactis coram inclyto et illustrissimo principe et domino domino Johanne duce Magnopolensi, tanquam domino pheodoli, ad approbandam et confirmandam, ratificandam vendicacionem meam atque voluntatem dei intuitu in premissis. Vt autem hec omnia et singula premissa in certo vigore perpetuoque statu permaneant et persistant et apud posteros et presentes maneant inoblita, presentes litteras desuper confectas meo sub sigillo dedi communitas. Ego vero Hermannus Valkenhagen supradictus, huius empcionis verus principalis, meis veris cum heredibus et amicis sigillum meum in maius memoriale perhenne premissorum duxi appendendum. Testes huius rei sunt: inclytus princeps et dominus dominus Johannes dux Magnopolensis supradictus, nobilis dominus dominus Eckhardus comes in Vorstenberge, dominus Vicko Mundt miles, Detwich de Ortze, Busso de Sthudern et Gothfridus Spegelberg, famuli, et alii plures fide digni. Datum anno domini M. CCC. LX secundo, sabbatho proximo ante festum beati Thome apostoli.


Vergl. Urkunde Nr. X.

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 226 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. XIV.

Der Senior Dietrich von Bülow und das Capitel zu Bützow verleihen dem Vicke von Bülow, Thesaurarius des Bisthums Schwerin, und allen vom Geschlechte von Bülow wegen ihrer Verdienste um die Kirche zu Bützow die östliche Capelle im Neuen Chore dieser Kirche und legen zu dem neu erbaueten Altare in derselben zwei Vicareien mit den Hebungen aus Pritz und Schependorf.

D. d. Bützow. 1364. Aug. 26.

Nach einer Abschrift im grossherzogl. meklenb. Geh. und Haupt-Archive zu Schwerin.


Nos Thidericus de Bulowe senior totumque capitulum ecclesie collegiate Butzowensis, Zwerinensis diocesis, tenore presencium publice recognoscimus lucide protestantes, quod honorabili viro domino Vickoni de Bulowe, thezaurario ecclesie Zwerinensis, ac omnibus et singulis de progenie Bulowensi propter sua bene merita nobis et ecclesie nostre multipliciter impensa locum superiorem noui chori dicte nostre ecclesie in parte orientali in summo, in quo iam inceptum est capelle edificium et altare erectum, cum nostro beneplacito, consensu pleno, largam licenciam vtraque tam eiusdem capelle edificium, quam altare consecratum ad vsum capelle inperpetuum et irreuocabiliter damus et conferimus in hiis scriptis eiusdemque domini Vickonis instancia applicantes eidem altari prenotati loci irreuocabiliter duas vicarias, videlicet vicariam commendabilis viri domini Jacobi Maldem, perpetui vicarii in dicta nostra ecclesia, habentis redditus sue vicarie in maiori Prytze, ac vicariam, cuius redditus in villa Wolken sunt fundati, spectantem ad collacionem honorabilis viri domini Hinrici Ludolueshagen, canonici ecclesie nostre supradicte, ac cuiuslibet suorum successorum in prebenda reddituum ville Schepekendorp perpetuis temporibus officiandas. Datum et actum Butzow anno domini M °CCC°LXIIII°, feria secunda infra octauam as-

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 227 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

sumpcionis beate Marie uirginis, nostri capituli sub sigillo presentibus appenso in testimonium euidens omnium premissorum.

Nach einer Abschrift aus dem Anfange des 15. Jahrhunderts im Diplomatarium des Collegiat-Stifts Bützow, fol. CLXII.


Nr. XV.

Der Propst Heinrich von Bützow und der Priester Conrad Schönenbeeker, General-Vicare des abwesenden Bischofs Albert von Schwerin, bestätigen eine von dem bützowschen Domherrn Heinrich Ludolfshagen in der Kirche zu Bützow gestiftete Vicarei.

D. d. Bützow, 1365 (?), März 18,

unter Transsumirung

einer Urkunde, durch welche der Knappe Henning Trechow zu Trechow einen zu dieser Vicarei gelegten Kathen zu Wolken an Heinrich Ludolfshagen verkauft,

d. d. Bützow, 1360, Mai 6.

Aus dem Diplomatarium des Collegiat-Stiftes Bützow im grossherzoglich-meklenburgischen Geh. und Haupt-Archive zu Schwerin.
(Vergl. Jahrb. VIII, S. 16-17.)


In nomine domini Amen. Omnibus, ad quos peruenerit presens scriptum, nos Hinricus, prepositus Butzouiensis in ecclesia Zwerinensi, et Conradus Sconenbeker, presbiter, venerabilis in Christo patris ac domini Alberti, Zwerinensis ecclesie episcopi, in remotis agentis, in spiritualibus et temporalibus vicarii generales, presentium tenore cupimus fore notum, quod litteras validi Henningi Trechowen armigeri eiusque vero sigillo pendente sigillatas, pro parte honorabilis viri domini Hinrici Ludolueshagen, canonici ecclesie Butzouiensis, dicte Zwerinensis diocesis, non cancellatas, non abolitas, neque rasas, sed prorsus omni suspicione carentes,

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 228 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

nobis exhibitas vidimus et audiuimus, de verbo ad verbum tenorem qui sequitur continentes: - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Ego Henneke Trechow, armiger, morans in villa Trechow, vna cum meis veris heredibus recognosco et publice protestor per presentes, quod iuste emptionis titulo rite et rationabiliter vendidi honorabili viro primo et principaliter domino Hinrico Ludolfshagen, canonico Butzouiensi, Reymaro militi et Vicconi fratribus dictis de Bulow, ad manus eiusdem Hinrici viginti septem pullorum singulis annis redditus in quadam kotha ville Wolcken, quam nunc inhabitat dictus Arnoldus Bulow, pro quinque marcis lubec. denar. mihi et meis heredibus per dictum dominum Hinricum prompte et integraliter persolutis. Et ego vna cum meis heredibus predictam kotham sic prefatis dominis Hinrico, Reymaro et Vickoni fratribus dictis de Bulow vendidi cum omni iure vasallico, cum omnibus lignis, rubetis, virgultis, pratis, pascuis, paludibus, cespitibus, agris cultis et incultis, riuis, stagnis, aquarum decursibus et incursibus, viis et inuiis, sicut ab olim et adhuc continetur, sicut progenitores mei predictam kotham liberius possederunt et multis temporibus possedi eandem. Insuper ego Henneke predictus vna cum meis heredibus dictam kotham in nostro pheodo tam diu ad manus predictorum tenebimus, quousque per dominum pheodi de eadem inpheudantur, ad quos ego cum meis heredibus, quantum potero, circa predictum dominum pheudi cooperabor, et antequam de dicta kotha inpheodantur et post inpheudationem eiusdem ego cum meis heredibus ipsis et eorum cuilibet veram waraniliam seu deuictionem, secundum consuetudinem iuris terre Butzow, promittimus fide data. In quorum omnium euidens testimonium sigillum meum presentibus est appensum. Datum et actum Butzow anno domino M . CCC . LX, ipso die beati Johannis apostoli et euangeliste ante Portam Latinum.

Qua lecta nobis, ut prius, humiliter supplicauit, ut eosdem redditus vna cum aliis predictis prefate vicarie modis supra scriptis et condicionibus applicare ac in protectionem ecclesiasticam recipere dignaremur authoritate ordinaria domini nostri Alberti Zweri-

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 229 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

nensis ecclesie episcopi supradicti. Nos igitur zelo iusticie succensi, cultum diuinum ac Christi patrimonium in cunctis possibilibus augere et cumulare cupientes, inspectisque multis seruitiis ecclesie Zwerinensi per predictum dominum Hinricum pluries imoensis, de libero consensu et beneplacito decani et capituli ecclesie Butzouiensis, iustis precibus prefati domini Hinrici deuotius inclinati, altare vnum in omnipotentis dei sueque genitricis Marie sanctorumque Andree apostoli et Catharine virginis honorem in ecclesia Butzouiensi ad vnam vicaram decernimus erigendam, cui vicarie predictos redditus, in quibuscunque rebus existant, prout literis autenticis coram nobis extitit declaratum, nomine dotis perpetue applicamus et assignamus ac eos vel ea auctoritate ordinaria nobis in hac parte concessa confirmamus, in nomine patris et filii et spiritus sancti. Conditionem et modum per prefatum dominum coram nobis expositum et dicta bona seu redditus vna cum eorum incolis, iusticiis et colonis, cum omnibus suis limitibus et terris, in protectionem et tuitionem ecclesiastice recipimus libertatis, ita videlicet quod ad redditus dicte vicarie et ad ipsam vicariam discretus vir Arnoldus Fabri prespiter primo et principaliter debet decano et capitulo ecclesie Butzouiensis canonice presentari. Et nos Goswinus decanus ac capitulum ecclesie Butzouiensis tenore presentium recognoscimus publice protestantes, quod nos vnanimi consensu fauemus et annuimus honorabili viro domino Hinrico Ludolueshagen, nostro concanonico, fundare, erigere et instaurare vnam vicariam perpetuam in nostra Butzouiensi ecelesia, ad cuius vicarie confirmationem secundum modum et formam vt suprascribitur nostrum damus tauorem. Ad hoc voluntatem, consensum et in dicti consensus nostri euidentiam presentem confirmationem sigilli nostri maioris munimine tecimus roborari. Datum et actum in opido Butzow, Zwerinensis diocesis supradicte, anno domini M . CCC . LXV, mensis Martii die XVIII, nostri vicariatus sub sigillo.


Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 230 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

Nr. XVI.

Der lübecker Bürger Rudolph Münter bekennt, dass der auf seinen Namen zu Stadtbuch getragene Mönchhof des Klosters Doberan nicht ihm, sondern diesem Kloster gehöre.

D. d. Lübeck. 1384. Junii 16.

Nach dem Originale im grossherzogl. Geh. u. Haupt-Archive zu Schwerin.


Vniuersis paginam presentem visuris seu audituris ego Rodolphus Můnter, ciuis Lubicensis, recognosco et protestor publice per presentes, curiam clericalem, sitam apud curiam episcopalem in Lubeke, michi in libro ciuitatis asscriptam, in qua religiosi viri de Dobrane solent hospitari, michi nullatenus pertinere, licet tum michi illa asscriptio ita facta sit, attamen dicta curia cum suis appertinenciis claustro Dobrane dinoscitur pertinere, nec ego et mei heredes quicquam iuris non habemus in eadem. In euidencius testimonium premissorum sigillum meum presentibus est appensum. Datum Lubeke anno domini M ° CCC° LXXX quarto, in octauo corporis Christi gloriosissimi.

Auf einem kleinen Pergament in einer festen MinuskeI. Das Siegel ist von dem eingehängten Pergamentstreifen abgefallen.


Nr. XVII.

Gerhard von dem Reinde verpfändet dem Priester Peter Damerow, Vicarius zu Schorrentin, einen Morgen Wiese auf den Schilden zu Trebelin oder 10 Lüb. Mark zur Stiftung einer Vicarei in der Kirche zu Schorrentin.

D. d. 1441. Nov. 30.

Nach der Original-Vidimation im gräflich-hahnschen Archive zu Basedow.


Ik Gerardus van deme Reinde, wanaftich tho Trebelyn, bokenne vnde botûge âpenbar vor

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 231 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

allesweme, dat ik schuldich byn myt mynen rechten eruen deme duchtigen prêster her PetereDamerowen, vicario tho Schortin, X lubesche marck, de he my rêde lêndt vnde vul vôr dân heff. Desse vôrghescreuen X lubesche marck heft he vort lecht vnde gheuen tho eyner vicarien, de bostediget ys yn de parkerken tho Schortin tho sunte Katerinen altare, der hilgen iuncfrowen. Vôr desse vôrscreuen teyen lubesche marck sette ik Gerardus vôrscreuen myt mynen rechten eruen em her Petere vnde al synen nakâmelingen eyne morgen wisches vp den schilden tho Trebelin alle iâr brûkende aff tho meygende, tho vôrende vnde de grut mede tho eyneme pande vnde schal deyt gras vôren, wôr em edder synen nakâmelingen alder êuenst kumpt, sunder hinder edder wedersprâke myner edder myner eruen, vnde ik Gherardus vôrscreuen myt mynen eruen schôlen her Petre vôrscreuen vnde al synen nakâmelingen desse wische wâren vnde entfrîgen vôr alle ansprâke gheystlyck vnde werlick, vnde wen ik Gerardus vôrscreuen myt mynen eruen desse vôrscreuen wisch wedder lôzen willen, szo schal ik edder myne eruen em hern Petre edder synen nakâmelingen thoszâgen tho sunthe Johannes dâge mydden imme sâmer, des nêgesten sunte Martens dâge dâr na deme vicario borêden X lubesche marck; vôr de renthe schal hee des grâses brûken; des ghelîkes mach de vicarius vns ôk thosâgen, [oft he] bohyndert worde yn der visch, alzo vôrscreuen steyt, vnde denne de wisch vorszetten, wôr deme vicario alder êuenst kumpt, sunder weddersprâke myner edder myner eruen, vnde wen disse vôrscreuen summe lôzet wert, szo schal de vicarius vort na râde syner lênheren den summen legen, dâr de vicarius syne pacht mach vinden sunder hinder. Dit lâue ik Gerardus vôrscreuen myt mynen eruen em her Petre vôrscreuen vnde al synen nakâmelyngen stede vnde vast yn gûden trûwen wol tho holende. Tho grôterme lôuen vnde bokantnisse szo hebbe ik Gerardus vôrscreuen myn ingeszegel hengeth vôr dessen âpen brêff, de ghegeuen vnde screuen ys na gades bôrt dûsent iâr veerhundert iâr dâr na yn deme eyn vnde veertigesten iâre, in sunthe Andreas dâge, des hilgen aposteles. Hîr an vnde âuer syn geweszen de duchtigen prêstere: her Peter Werner, kerchere tho deme Nyen Kalande, her Hinrik . . . . yde,

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 232 zur ersten Seite zur vorherigen Seite zur nächsten Seite zur letzen Seite

de . . . . . ingezîgel mede hebben henget vôr desse brêff tho thûge.

Auscultata et collationata est presens copia per me Johannem Hertken, notarium publicum, per alium fideliter conscripta, concordans cum suo vero originali de verbo ad verbum, quod protestor manu apposita.

Nach der Original-Vidimation auf einem auf zwei Seiten beschriebenen Quartblatt Pergament, im gräflich-hahnschen Archive zu Basedow.


Nr. XVIII.

Der Herzog Heinrich d. A. von Meklenburg verleiht der Wittwe des Reimar von Pleetz, gebornen Anna von Dewitz, ihres Vaters heimgefallenes Erbe, nämlich halb Prillwitz mit allen dazu gehörenden Gütern, zu rechtem Erbe ihr und ihren leiblichen Erben.

D. d. Stargard. 1449. Junii 4.

Nach dem Originale im gräflich-hahnschen Archive zu Basedow.


Vôr allen den iênnen, de dyssen brêff zên edder hôren leszen, bokenne wy Hinrik de older, hartoge to Mekellinburgh, ffurste to Wenden, to Stargarde vnde Rostock here, dat vôr vns ys gheweset de êrbarn vrûwe Anne van Dewetzen, Remer van Pletzen naghelâten hûsfrûwe, vnnde heft vns anvallen vnde beden, dat wy ee r mochten lîghen eres vâder erue, dat vns anvallen ys van eren olderen weghen, vnde wy ee r arfliken geuen hebben ee r vnde eren rechten lîues aruen, dâr wy nummende an bekennen anders wan vns, vnde willen ee r des ên wêre wesen vôr alsweme, wy vnde vnse rechten eruen: Szo geue wy vnde lîghen ee r in crafft desses brêues ee r vnde eren rechten lîues eruen, de van erem lîue bâren synt, half Prilleuitzo mydt aller tobehôringhe vnde mydt allen gûderen, alze de hôuetbrêff vthwyset, als dâr iewarldes olynghos hefft togheleghen, to ee neme rechten erue vnde l ee n to ee wygen tokâmeden tyden, vndo nimmendt dâr vp to sâkende vnde ôk nênerleye brêue

Seite dauerhaft verlinken Seite als Digitalisat öffnen Seite 233 zur ersten Seite zur vorherigen Seite

bâuen desse brêue to holdende, vnnde dat gûdt, dat de klôster iunctrûwen hebben, dat lîghe wy ee r szo qwîdt vnde szo vrygh, alzet ere olderen iewarlde hath vnde beseten hebben. Hîr an vnde ôuer is gheweszet: vnsze lîue szône hartoghe Olrick, her Berndt van Pletzen, Hinrick van Heydebreke, Jachym Plate, Hans Pyckatel. Des to tûghe vnde grôter bewâringhe, szo hebbe wy ê#234;rgenanten heren vns ingesegel vôr vns vnde vôr vnsen szône vnde vôr allen vnsen nakômelinghen lâten hengen vôr dessen brêff, de ghegeuen vnnde ghescreuen ys to Stargarde in deme gildegarden, des mydtwekens in deme Pingesten, na der bôrdt Cristi v ee rtênhundert i ae r dâr na in deme negen vnndev ee rtigsten iâre.

Nach dem besiegelten Originale, auf Pergament, in einer festen Minuskel, im gräflich-hahnschen Archive zu Basedow. An einem Pergamentstreifen hängt das herzogliche Siegel mit einem links gelehnten Schilde mit dem meklenburgischen Stierkopfe und einem links gekehrten Helme darüber.

Die Urkunde lautet nicht auf hahnsche Besitzungen und wird durch irgend einen Zufall in das hahnsche Archiv gekommen sein; daher lautet eine Registratur aus dem 16. Jahrh. auf der Rückseite:

Ein fremdt brieff vp halben Prilleuitz.

Vergl. oben Nr. IV und Einleitung zu derselben Urkunde.

Vignette